Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

æ 1, Æ

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vokallyden og bokstavteiknet æ
Døme
  • stor Æ;
  • liten æ
Artikkelside

airedaleterrier

substantiv hankjønn

Uttale

æˊrdeiltærier

Opphav

etter namnet på dalen Airedale i Nord-England

Tyding og bruk

stor, rustraud terrier med svart eller gråvoren sal (2, 4)
Artikkelside

æ 2

interjeksjon

Tyding og bruk

oftast i erting
Døme
  • æ bæ!
Artikkelside

vokal 1

substantiv hankjønn

Opphav

latin substantivering av vocalis (littera) ‘klangfull (bokstav)’ av vox ‘røyst’

Tyding og bruk

stemd språklyd som ein lagar med artikulasjonsorgana når ein lèt luft strøyme meir eller mindre fritt ut gjennom munnen;
sjølvlyd, motsett konsonant
Døme
  • halvvokal;
  • vokalane våre er a, e, i, o, u, y, æ, ø og å;
  • låge, høge vokalar;
  • korte, lange vokalar
Artikkelside

edru

adjektiv

Opphav

førsteleddet av norrønt æ ‘alltid’; etterleddet samanheng med dryg

Tyding og bruk

ikkje påverka av alkohol
Døme
  • bli edru att;
  • i edru tilstand
Artikkelside

C 1, c 1

substantiv hankjønn

Uttale

se

Tyding og bruk

  1. uttala som s føre i, y, æ, ø og med få unntak føre e, som k føre a, o og u og føre konsonant, unnateke h
    Døme
    • liten c;
    • stor C;
    • C er tredje bokstaven i alfabetet
  2. (note (2, 1) for) første tone (2, 1) i C-durskalaen;
    jamfør C-dur og c-moll
    Døme
    • høg c;
    • låg c;
    • trestroken c
  3. merke på at noko kjem som nummer tre
    Døme
    • oppgang C;
    • del C
  4. tredje beste karakter (4) ved høgskular og universitet (på ein skal frå A til F)
    Døme
    • han fekk karakteren C
Artikkelside

air

substantiv hankjønn

Uttale

æˊr

Opphav

gjennom fransk air ‘luft; utsjånad, vesen’, frå gresk aer ‘luft’; samanheng med arie

Tyding og bruk

  1. preg
    Døme
    • ein air av intellektualitet
  2. roleg melodiøs suitesats i barokkmusikk;
    jamfør suite
Artikkelside