Nynorskordboka
sal 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sal | salen | salar | salane |
Opphav
norrønt sǫðullTyding og bruk
- sete på ryggen av eit ridedyr
Døme
- leggje sal på hesten;
- svinge seg i salen
- underlag til å bere og fordele trykket av last på ryggen av lastedyr
Døme
- kløvsal;
- pakksal
- ryggdekke
- særleg på storfe: avvikande fargeparti tvers over ryggen
- festebøyel for til dømes elektriske leidningar
- oppbøygd lag i berg eller malmlag
Faste uttrykk
- sitje fast i salenha ei trygg maktstode
- vippe av salenòg: felle ein motstandar