Artikkelside

Nynorskordboka

air

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein airairenairarairane

Uttale

æˊr

Opphav

gjennom fransk air ‘luft; utsjånad, vesen’, frå gresk aer ‘luft’; samanheng med arie

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein air av intellektualitet
  2. roleg melodiøs suitesats i barokkmusikk;
    jamfør suite