Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 121 oppslagsord

aning

substantiv hokjønn

Opphav

av ane (2

Tyding og bruk

  1. veik, uklar kjensle;
    Døme
    • ha ei aning om noko
  2. lita mengd
    Døme
    • ha ei aning salt på egget
Artikkelside

fisk 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt fiskr

Tyding og bruk

  1. virveldyr som lever i vatn og pustar med gjeller
    Døme
    • få mykje fisk;
    • haiane høyrer til fiskane
  2. matvare av fisk (1, 1)
    Døme
    • kokt fisk;
    • ha fisk til middag
  3. Døme
    • auren er raud i fisken
  4. i astrologi: person som er fødd i stjerneteiknet Fiskane (mellom den 19. februar og 20. mars)
    Døme
    • ho er fisk

Faste uttrykk

  • falle i fisk
    mislykkast
  • fast i fisken
    • spenstig, stø
      • bilen er stramt sett opp og fast i fisken
    • som ikkje gjev etter for press
      • han må vere tydeleg på kva han vil, vere fast i fisken
  • frisk som ein fisk
    heilt frisk
  • kald fisk
    hard og omsynslaus person
  • korkje fugl eller fisk
    korkje det eine eller det andre
  • laus i fisken
    veik, slapp
  • ta for god fisk
    godta som godt nok
  • trivast som fisken i vatnet
    vere i sitt rette element;
    ha det bra
Artikkelside

vind 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vindr

Tyding og bruk

  1. luft som er i meir eller mindre sterk rørsle
    Døme
    • vinden blæs kaldt frå nord;
    • vinden står (på) frå vest;
    • ha vinden i ryggen, i sida;
    • leggje båten opp i vinden;
    • gå ute i all slags vind og vêr;
    • snar som ein vind;
    • mild, veik, flau vind;
    • hard, sterk vind;
    • ha vind i segla – òg: ha framgang;
    • snu kappa etter vinden – sjå kappe (2
  2. Døme
    • ta etter vinden – hive etter pusten

Faste uttrykk

  • ein segls vind
    vind som fyller seglet, jamn vind
  • i vinden
    populær, omtykt
  • sjå kva veg vinden blæs
    òg: skjøne korleis noko utviklar seg
  • sleppe ein vind
    fise, fjerte
  • spreidd for alle vindar
    i alle retningar
Artikkelside

bevisst

adjektiv

Uttale

bevisˊt

Opphav

gjennom bokmål; frå høgtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ha eit bevisst forhold til noko
    • brukt som adverb
      • eg prøver bevisst å halde litt igjen
  2. som er vaken og ved sans og samling;
    Døme
    • den sjuke var veik, men bevisst
  3. med interesse for;

Faste uttrykk

  • vere bevisst på
    vere merksam på og bry seg om
    • folk må vere bevisste på verdien av dette;
    • han er bevisst på at han skal opptre profesjonelt
  • vere seg bevisst
    vere klar over
    • ho er seg bevisst det ansvaret det fører med seg
Artikkelside

fislete

adjektiv

Tyding og bruk

puslete, svak, veik
Døme
  • fislete lyd;
  • tiltaka er fislete
Artikkelside

unnfallen

adjektiv

Tyding og bruk

altfor ettergjevande og føyeleg, for veik andsynes press
Artikkelside

zodiakallys, zodiakalljos

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

veik ljoske som strekkjer seg frå sola langs ekliptikken, og som skriv seg frå sollys reflektert frå støvkorn og meteorittar
Artikkelside

ørfin

adjektiv

Opphav

av ør- (1) og fin

Tyding og bruk

  1. særs fin, ørliten
    • den ørfine sanden
  2. særs veik
    • ein ørfin raudfarge i kinna
  3. særs nøye, nøyaktig
    • det var ørfint gjort
Artikkelside

ymje

ymja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt ymja

Tyding og bruk

  1. gje ein veik eller uklar lyd;
    lyde (frå langt borte)
  2. Døme
    • han sat og umde
    • òg: ymte
      • dei umde om så mangt
Artikkelside

ym

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ymr

Tyding og bruk

  1. veik, uklar lyd;
    Døme
    • han høyrde ein ym langt borte
  2. uklar kjensle
    Døme
    • det gjekk ein ym gjennom henne
Artikkelside
Side 5 av 13