Nynorskordboka
bevisst
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
bevisst | bevisst | bevisste | bevisste |
Uttale
bevisˊtOpphav
gjennom bokmål; frå høgtyskTyding og bruk
Døme
- ha eit bevisst forhold til noko
- som etterledd i ord som
- ansvarsbevisst
- brukt som adverb
- eg prøver bevisst å halde litt igjen
- som er vaken og ved sans og samling;
Døme
- den sjuke var veik, men bevisst
- med interesse for;
- som etterledd i ord som
- motebevisst
- prisbevisst
Faste uttrykk
- vere bevisst påvere merksam på og bry seg om
- folk må vere bevisste på verdien av dette;
- han er bevisst på at han skal opptre profesjonelt
- vere seg bevisstvere klar over
- ho er seg bevisst det ansvaret det fører med seg