Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 40 oppslagsord

kaste blår i auga på

Tyding og bruk

føre bak lyset;
narre, lure;
Sjå: blår
Døme
  • kaste blår i auga på folk med fagre lovnader i valkampen
Artikkelside

narre april

Tyding og bruk

fortelje ei usann historie 1. april;
Sjå: april, narre
Døme
  • å narre april er ein gammal skikk
Artikkelside

bite på

Tyding og bruk

Sjå: bite
  1. la seg narre;
    tru på
    Døme
    • dei beit på tilbodet
  2. ha innverknad på;
    verke
    Døme
    • alderen bit ikkje på han
Artikkelside

forlokke

forlokka

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

lure eller freiste til å gjere (noko);
Døme
  • bli forlokka av store lovnader
Artikkelside

øsle

øsla

verb

Opphav

samanheng med øse (3

Tyding og bruk

  1. apast, ertast;
    òg: narre
    Døme
    • dei øsla det frå meg
  2. Døme
    • øsle ein til å gjere noko
  3. fare narrevore og barnsleg åt
    Døme
    • han øslar som eit barn
Artikkelside

tutt

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt tuttr ‘lubben unge’; samanheng med tut (1

Tyding og bruk

  1. spiss ende, topp, snipp
  2. spiss papirpose;
  3. (narre)smokk
Artikkelside

svike

svika

verb

Opphav

norrønt svíkja

Tyding og bruk

  1. bryte ordet, lovnaden sin;
    Døme
    • kjærasten sveik henne;
    • svike kameratane sine
    • i perfektum partisipp:
      • kjenne seg sviken;
      • svikne voner – voner som glapp
  2. vere utett, leke
    Døme
    • støvelen svik
Artikkelside

sutt

substantiv hankjønn

Opphav

av sutte

Tyding og bruk

(narre)smokk
Artikkelside

stry

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt strý; kanskje samanheng med strie

Tyding og bruk

kollektivt: stutte og grove trevlar av hamp, lin eller jute
Døme
  • stry som låg att etter spinninga

Faste uttrykk

  • narre ein opp i stry
    lure (nokon) grundig (så han får vanskar)
Artikkelside

skuffe 4

skuffa

verb

Opphav

lågtysk schoven

Tyding og bruk

  1. ikkje svare til det ein hadde vona;
    • du skuffar meg om du ikkje kjem på festen
  2. i perfektum partisipp:
    • bli skuffa (over noko(n)) – bli vonbroten
Artikkelside
Side 3 av 4