Artikkelside

Nynorskordboka

skuffe 4

skuffa

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å skuffaå skuffeskuffarskuffahar skuffaskuff!skuffa!skuffe!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
skuffa + substantivskuffa + substantivden/det skuffa + substantivskuffa + substantivskuffande

Opphav

lågtysk schoven

Tyding og bruk

  1. ikkje svare til det ein hadde vona;
    • du skuffar meg om du ikkje kjem på festen
  2. i perfektum partisipp:
    • bli skuffa (over noko(n))bli vonbroten