Nynorskordboka
eggje, egge
eggja, egga
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å eggaå egge | eggar | egga | har egga | egg!egga!egge! |
å eggjaå eggje | eggjar | eggja | har eggja | egg!eggja!eggje! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
egga + substantiv | egga + substantiv | den/det egga + substantiv | egga + substantiv | eggande |
eggja + substantiv | eggja + substantiv | den/det eggja + substantiv | eggja + substantiv | eggjande |
Opphav
norrønt eggja; av egg (1Tyding og bruk
- setje egg (1, 1) på;
Døme
- eggje ljåen
Døme
- eggje sansane;
- han eggja folk til å feire;
- eggje nokon til strid;
- eggje opp folket;
- eggjast – terge kvarandre