Avansert søk

Nynorskordboka 15 oppslagsord

sann 2

adjektiv

Opphav

norrønt sannr

Tyding og bruk

som samsvarer med det røynlege, det som går føre seg;
som ikkje lyg;
korrekt, rett (3
Døme
- ei sann historie;
- snakke, tale sant;
- seie som sant er;
- sant og visst
- råkande
  så sant som det er sagt;
  du skjønar kva eg meiner, ikkje sant ?
- når ein brått kjem på eller tek seg i noko
  det var sant, eg skulle på møte
- i stadfestingar, eidar
  det skal eg gjere så sant eg heiter Per
- som substantiv
  seie sant
ekte (2, røynleg, verkeleg
Døme
- éin sann Gud frå æva og til æva;
- ha ei sann glede av noko;
- ein sann ven;
- eit sant virvar
truverdig, ærleg
Døme
- vere sann og tru mot seg sjølv

Faste uttrykk

sant å seie
ærleg talt

røre 1

substantiv hokjønn

Opphav

eller gjennom dansk røre, frå lågtysk ror(e); av røre (

Tyding og bruk

samanrørt masse, blanding, mørje
- - eggerøre
  - vaffelrøre
rot (2, virvar, kaos
Døme
- alt var i ei einaste røre
ståk, oppstyr
Døme
- tala skapte mykje røre
- livleg verksemd
  liv og røre i bygda

rot 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt rót; av rote (

Tyding og bruk

uorden, virvar, røre (, ugreie (

Døme

alt var i eit einaste rot;
rot og røre

forvirring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

forfjamsing, rådløyse;

uorden (1), virvar

Døme

usikkerheita skapte stor forvirring;
forvirringa spreidde seg;
da vi gjekk, var det full forvirring

forvirre

forvirra

verb

Opphav

frå lågtysk eller tysk ‘vikle inn’, av for- ( og virre; samanheng med virvar

Tyding og bruk

gjere forvirra eller usikker (5);

bringe ut av fatning

Døme

dei nye reglane forvirrar bilistane;
eg vart forvirra av det som møtte meg;
det er best å ikkje la seg forvirre

Side 2 av 2

Resultat per side: