Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 39 oppslagsord

kinn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kinn

Tyding og bruk

kvar av dei to sideflatene i andletet
Døme
- danse kinn mot kinn;
- klappe nokon på kinnet;
- jenta hadde raude kinn;
- han fekk frisk farge i kinna;
- kjenne kinna brenne
særleg brukt i stadnamn: bratt fjellside

Faste uttrykk

vende det andre kinnet til
(etter Matt 5,39) ikkje la seg provosere

Artikkelside

integritetskrenking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å krenkje integriteten til ein person

Døme

han har utsett jenta for grov integritetskrenking

Artikkelside

førstefødd, fyrstefødd

adjektiv

Tyding og bruk

som er fødd som den første blant sysken

Døme

den førstefødde jenta

Artikkelside

heimedøype

heimedøypa

verb

Tyding og bruk

døype eit barn heime, ikkje i kyrkja;

jamfør heimedåp

Døme

den nyfødde jenta måtte heimedøypast med ein gong

brukt som adjektiv
- eit heimedøypt barn

Artikkelside

haugta, haugtake

haugtaka

verb

Opphav

av haug

Tyding og bruk

om underjordiske: ta eller lokke (folk) inn til seg

Døme

jenta vart haugteken av huldrefolket

Artikkelside

haha, ha-ha

interjeksjon

Tyding og bruk

brukt for å gje att lått

Døme

haha, den var god!
haha, lo jenta

Artikkelside

augekontakt, augnekontakt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å halde blikket på noko
Døme
- ha augekontakt med bilen framfor
møte (og halde på) blikket til ein annan
Døme
- han fekk augekontakt med jenta

Artikkelside

vrake

vraka

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk; av vrak (

Tyding og bruk

vande, forsmå, vise bort;
skilje ut og kvitte seg med;
kaste (3
Døme
- jenta vraka guten;
- vrake eit framlegg;
- kunne velje og vrake – sjå velje (1);
- vrake fisk;
- vrake tømmer
gjere til vrak, øydeleggje