Nynorskordboka
vrak 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit vrak | vraket | vrak | vraka |
Opphav
frå lågtysk eller nederlandsk; same opphav som rak (2Tyding og bruk
- (skrog av) skip som er totalhavarert;
Døme
- dei overvakar vrak langs kysten der det er fare for oljeutslepp
- noko som er skadd eller øydelagt og ikkje kan brukast
Døme
- køyre bilen til vrak;
- mindre sagbord og skadd tømmer blir rekna for vrak
- person som er fysisk eller psykisk nedbroten
Døme
- eit alkoholisert vrak;
- kjenne seg som eit vrak
Faste uttrykk
- kaste/slå vrak på