Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
9 treff
Bokmålsordboka
3
oppslagsord
lur
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøyning
Opphav
norrønt
lúðr
, opprinnelig ‘uthulet trestokk’
Betydning og bruk
blåseinstrument av tre
eller
metall, oftest et langt, kjegleformet rør
Eksempel
blåse i en
lur
som etterledd i ord som
neverlur
tåkelur
Artikkelside
lur
2
II
substantiv
hankjønn
Vis bøyning
Opphav
av
lure
(
2
II)
Betydning og bruk
kort søvn
;
blund
Eksempel
babyen må få seg en
lur
på formiddagen
som etterledd i ord som
middagslur
Artikkelside
lure
1
I
verb
Vis bøyning
Opphav
trolig
fra
lavtysk
luren
‘lure på, bedra’
Betydning og bruk
vente på en anledning
;
holde seg skjult og vokte på noe
Eksempel
katten
lurer
på fuglene
;
det
lurer
farer hvor en går og står
spekulere eller gruble på
Eksempel
hun lurte på hva han egentlig hadde ment med det han sa
tvile
(1)
Eksempel
nå begynner jeg snart å
lure
på om de kommer
bruke list
;
smette
(
2
II)
,
snike
(
1
I
, 1)
Eksempel
lure
seg til å gjøre noe
;
de
lurte
seg unna alt arbeidet
;
vi
lurte
oss forbi vakten
narre
,
bedra
(1)
,
snyte
(
1
I
, 2)
Eksempel
han er lett å
lure
;
vi lot oss lure til å tro at det var sant
;
du
lurer
ikke meg!
Artikkelside
Nynorskordboka
6
oppslagsord
lur
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
lúðr
, opphavleg ‘uthola stokk’
Tyding og bruk
blåseinstrument av metall eller tre, oftast eit langt, kjegleforma røyr
Døme
blåse i ein lur
som etterledd i ord som
neverlur
tåkelur
Artikkelside
lur
2
II
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
av
lure
(
2
II)
Tyding og bruk
kort søvn
;
blund
Døme
eg må ta meg ein liten lur etter middag
som etterledd i ord som
middagslur
Artikkelside
lure
1
I
lura
verb
Vis bøying
Opphav
truleg frå
lågtysk
luren
‘lure på, bedra’
Tyding og bruk
vente på eit høve
;
halde seg skjult og lytte
eller
sjå etter noko
Døme
katten ligg og lurer på fuglane
;
det lurer farar kvar ein går
spekulere eller gruble på noko
Døme
eg lurer på kor gammal ho er
tvile
(1)
Døme
no er det snart slik at eg lurer på om dei kjem
gå fram på ein listig
eller
gløgg måte
;
smette
(
2
II)
,
snike
(
1
I)
Døme
lure seg til å gjere noko
;
dei lurte seg unna dugnaden
;
vi lurte oss forbi vakta
narre
,
bedra
(1)
,
snyte
(
2
II
, 2)
Døme
der lurte du han godt!
eg vart lurt for vekslepengane
;
vi lot oss lure av svindlarar
Artikkelside
tute
2
II
tuta
verb
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
‘blåse i horn’
,
opphavleg
lydord
,
samanheng
med
tut
(
1
I)
;
jamfør
tyte
(
2
II)
Tyding og bruk
ule
(
2
II)
Døme
ulven, ugla, vinden tutar
;
ein får tute med dei ulvane ein er i lag med
–
ein får gjere som dei ein omgåst
;
båten, bilen, toget tutar
–
i ei fløyte el. eit horn som signal
blåse med lange støytar (i eit musikkinstrument)
Døme
han tutar i luren, hornet
gråte (sterkt), skrike
Døme
eg er så lei meg at eg kunne tute
;
kva tutar du for?
Faste uttrykk
tuta øyra fulle
ta opp att (påstandar, ytringar) utan stogg
han fekk tuta øyra fulle med reklame
Artikkelside
tut
2
II
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
av
tute
(
2
II)
Tyding og bruk
lyd frå noko(n) som tutar
Døme
høyre tutet frå bilen, luren, ulvane, ungane
;
blåse to tut i hornet
Artikkelside
gjall
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
gjallande lyd
Døme
gjallet frå luren
Artikkelside