Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

druse 2

verb

Betydning og bruk

kaste eller sparke hardt og målrettet i en bestemt retning;
dryle (1)
Eksempel
- druse ballen i mål;
- druse snøballen i veggen
slå eller sparke hardt;
støte (1);
dryle (2)
Eksempel
- druse ned fienden;
- druse til ballen
falle tungt;
dumpe (1, 1), deise (1)
Eksempel
- druse i bakken
storme fram;
ruse (3, 1), styrte (3);
peise (1, 2) på
Eksempel
- politiet var på vei, så jeg druste av gårde;
- hun druste gjennom spillelista

Nynorskordboka 6 oppslagsord

drust 1

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør lågtysk druust ‘pågåande kraft’; samanheng med druse (

Tyding og bruk

Døme

drust og dramb;
drust og rikdom

drust 2

adjektiv

Tyding og bruk

druse 3

drusa

verb

Tyding og bruk

kaste eller sparke hardt og målretta;
dryle (1)
Døme
- han druste ballen opp i vinkelen;
- druse til broren sin
slå eller sparke hardt;
støyte (1);
dryle (2)
Døme
- druse til ballen
falle tungt;
dumpe (1, 1), deise (1)
Døme
- druse i bakken;
- i neste augeblink druste det mektige dyret ned i sjøen igjen
storme fram;
ruse (3, 1), styrte (3);
peise (1, 2) på
Døme
- vi druser i veg;
- bandet druste til med ein god gammal slager
drysje (2, 2), drysse (1) drjose
Døme
- det druste halm ned på henne;
- glitteret druste ned på papiret

drysje 2

drysja

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

jamfør svensk drösa ‘la falle’, av drjose; samanheng med drype ( og drope

Tyding og bruk

spreie utover i eit tynt lag;
strø (3;
drysse (2)
Døme
- drysje salt og pepar over maten;
- drys over vårlauk og koriander
falle tett i små partiklar og spreiast utover;
drysse (1), drjose
Døme
- snøen druste ned frå himmelen;
- det drys oske frå bålet

drus 2

adjektiv

Tyding og bruk

raus (2;
rikeleg
Døme
- eit drust måltid;
- det var drust med mat og drikk
som busar fram;
som adverb: bust, beint
Døme
- gå drust på

dramb

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt dramb

Tyding og bruk

skryt
stas, prakt
Døme
- drust og dramb