Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til forsida

Nynorskordboka

stas

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein stasstasenstasarstasane

Opphav

truleg samanfall av lågtysk stacie ‘kyrkjeleg prosesjon, prakt’ og mellomalderlatin statio ‘stogg under prosesjon’ og genitiv av eldre dansk stat ‘prakt, pryd’; samanheng med stasjon

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere kledd i sin finaste stas;
    • vere berre til stas;
    • gå, sitje på stas – gå, sitje utan å gjere nyttig arbeid, ha gode dagar
  2. Døme
    • barna synest det er stor stas med jula
    • glede (1
      • det vart stor stas da dei trefte kvarandre att;
      • gjere stas på ein – hylle ein

Faste uttrykk

  • heile stasen
    alt saman