Avansert søk

Bokmålsordboka 7 oppslagsord

Nynorskordboka 21 oppslagsord

yre 3

yra

verb

Opphav

norrønt ýra; av ur ( men med samangliding med IV yre

Tyding og bruk

falle (som) yr (1, 1)
Døme
- det yrer av skodda
syne seg som regnbyer langt borte, ele (2
snø fint og tett

yr 3

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

kåt (1), vilter;

vill, galen, laussleppt;

Døme

hesten var yr;
ein yr ungdom;
ein yr ungjentelått;
yr av glede;
han vart så yr og rar i hovudet

y 2

verb

Opphav

norrønt úa (eller kanskje ýja), berre kjent frå preteritum úði; bøyinga y, yr truleg etter kry (

Tyding og bruk

særleg om små dyr: yrje (, kry (

Døme

det ydde med makk inni fisken

ofte i uttrykk med kry
- dette kjøtet kjem til å y og kry av makk

våryr

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

Døme

små våryre lam

ur 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt úr n ‘yr’

Tyding og bruk

regnsky
sno (1;
kald trekk;
luftdrag

tjukn

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å vere (så og så) tjukk;
tjukkleik, tjukke (2, tjukne (1, tjukt
Døme
- måle høgd og tjukn;
- papiret finst i fleire tjukner
kvart av fleire lag (av papp, papir og liknande)
Døme
- to tjukner med papp
det å vere (stå, liggje) tett saman;
tett samling;
tettleik
ugjennomsiktig luft (til dømes på grunn av snø, tåke, yr eller liknande)

snøyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

skoddeyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

smått regn, yr or skodda

regnyr

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

fint regn

pusk 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

rusk, støv, minste grann, dust
Døme
- eit pusk på auget, i maten;
- regnpusk – yr, duskregn;
- eg høyrde aldri eit pusk frå han – ikkje det grann, ikkje dusta
dårleg stell, stakkarsdom
Døme
- det er berre pusk med meg – eg er lite tess; det står dårleg til med meg
lyd av levande;
spøkjelseslydar, tusling
Døme
- eg høyrde pusk på låven

Side 2 av 3

Resultat per side: