røyte 3
røyta
verb
Opphav
norrønt reyta ‘rive av’, eigenleg ‘få til å losne’Tyding og bruk
- få til å rotne eller til å løyse seg (opp)
Døme
- regnet røyter høyet
- skifte hårklednad, felle hår
Døme
- hunden røyter
- dovne seg, sove lenge
Døme
- liggje og røyte (seg)
Faste uttrykk
- røyte skinnbløyte slik at håra losnar