Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 144 oppslagsord

krepsing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å fange kreps (1)
Døme
  • det vart opna for krepsing i elva
Artikkelside

krik, krike

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kríkr, kriki

Faste uttrykk

  • krik og krok
    • buktingar, svingar
      • elva går i krikar og krokar
    • alle tenkjelege stader
      • kleda låg slengde i krik og krok;
      • leite i alle krikar og krokar
Artikkelside

kvervel

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hvirfill

Tyding og bruk

  1. snøgg rørsle som går i ring
    Døme
    • straumen laga kvervlar i elva
  2. lyd som ein får når ein bruker stikkene i særs snøgt skifte på ei tromme
    Døme
    • slå kvervlar på tromma
  3. flekk, punkt på hovudet der håret deler seg til alle sider
  4. hår på kvervel (3)
Artikkelside

kvike 2

kvika

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av kvik (2

Tyding og bruk

  1. kveikje, friske opp;
    Døme
    • kvike seg på ein dram
  2. bli rikelegare;
    vekse
    Døme
    • elva har kvika i natt
Artikkelside

krik og krok

Tyding og bruk

Sjå: krik, krok
  1. buktingar, svingar
    Døme
    • elva går i krikar og krokar
  2. alle tenkjelege stader
    Døme
    • kleda låg slengde i krik og krok;
    • leite i alle krikar og krokar
Artikkelside

kroke seg

Tyding og bruk

Sjå: kroke
  1. bøye seg
    Døme
    • ho kroka seg saman
  2. svinge seg
    Døme
    • elva krokar seg fram
Artikkelside

kroke 1

kroka

verb

Opphav

av krok

Tyding og bruk

  1. gje form som ein krok;
    Døme
    • kroke ein spiker
  2. gå ein krokete gang;
    gjere svingar
    Døme
    • han kroka mellom kassar og sekker

Faste uttrykk

  • kroke seg
    • bøye seg
      • ho kroka seg saman
    • svinge seg
      • elva krokar seg fram
Artikkelside

fallrett

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

rett til å nytte ut fossefall
Døme
  • ha fallrettane i elva;
  • ha fallrettane i området
Artikkelside

fall

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt fall; jamfør falle

Tyding og bruk

  1. det å falle (1);
    rørsle nedover;
    det at noko er i rørsle nedetter
    Døme
    • ho er skadd etter eit fall frå ein stige;
    • i fritt fall
  2. måte som noko heng eller ligg på;
    bølgjer eller krøllar
    Døme
    • ha fint fall i håret;
    • naturleg fall
  3. det å bli styrta eller avsett;
    det å bli erobra;
    det å døy eller bli drepen
    Døme
    • Napoleons fall;
    • dei fryktar regjeringa sitt fall
  4. det å synde;
    jamfør syndefall
    Døme
    • fall og oppreising
  5. slakta eller felt dyr
  6. høgdeskilnad nedetter;
    Døme
    • elva har eit fall på fem meter;
    • eit fall på 1 : 20
  7. Døme
    • fall på børsane
  8. tau eller talje til å heise og fire segl, bom og liknande med
  9. grunne som det bryt hardt på
    Døme
    • fluer og fall
  10. Døme
    • kornet er lite til falls
  11. Døme
    • vi rekk vel bussen; i motsett fall må vi gå;
    • taper vi, er det i så fall synd;
    • laget får i beste fall sølv, i verste fall sjetteplass

Faste uttrykk

  • knall og fall
    dundrande nederlag;
    fiasko
    • det enda i knall og fall
  • stå for fall
    måtte falle;
    måtte slutte
Artikkelside

kanalsamband

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

samband mellom to vassvegar med kanal (1)
Døme
  • elva har kanalsamband med Eriesjøen
Artikkelside
Side 4 av 15