Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 66 oppslagsord

kvass 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå russisk

Tyding og bruk

syrleg, gjæra drikk som liknar mørkt øl

kvass 2

adjektiv

Opphav

norrønt hvass

Tyding og bruk

  1. med skarp kant eller spiss
    Døme
    • ei kvass øks;
    • eit kvast isflak;
    • måren har krumme, kvasse klør;
    • vestlandsk natur med brear og kvasse fjelltoppar
  2. om vind, luft eller lyd: skarp, hard;
    bitande;
    gjennomtrengjande
    Døme
    • kvass vind på fjorden;
    • svare med høg og kvass stemme
    • brukt som adverb
      • det stormar kvast;
      • skrike kvast og skjerande
  3. streng, morsk
    Døme
    • vere kvass i talemåten
    • brukt som adverb
      • sjå kvast på nokon
  4. skarp og oppvakt;
    kritisk
    Døme
    • kvasse hovud;
    • vere kvass i kritikken
  5. kraftig, sterk
    Døme
    • ein kvass strid

Faste uttrykk

  • ein kvass penn
    ein kritisk og god uttrykksmåte

gjennomtrengjande, gjennomtrengande

adjektiv

Tyding og bruk

som trengjer lett gjennom;
bitande, kvass (2
Døme
  • gjennomtrengjande hyl;
  • vinden er gjennomtrengjande

skarp tunge

Tyding og bruk

krass og direkte måte å snakke på;
Sjå: skarp
Døme
  • ein forfattar med skarp tunge og ein kvass penn

ha lite for seg

Tyding og bruk

ha ubetydeleg å seie;
Sjå: liten
Døme
  • dette synspunktet har lite for seg;
  • det har lite for seg å dra ei kvass skiljelinje

ein kvass penn

Tyding og bruk

ein kritisk og god uttrykksmåte;
Sjå: kvass

rakekniv

substantiv hankjønn

Opphav

av rake (3

Tyding og bruk

Døme
  • kvass som ein rakekniv

tagg 1, tagge 1

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør mellomsvensk tagger

Tyding og bruk

  1. kvass ende, pigg, spiss
    Døme
    • telje taggar på frimerke;
    • ein busk med taggar;
    • gevir med ti taggar
  2. tann, spiss klo på reiskap
    Døme
    • taggane på skjeret er rusta
  3. kvass, strid person

ripe 3

ripa

verb

Opphav

samanheng med rive (3

Tyding og bruk

  1. streke (til dømes med kvass reiskap);
    Døme
    • ripe opp bordplata;
    • diamant ripar glas
  2. Døme
    • ripe av ei fyrstikk;
    • ripe lauv

snøype

snøypa

verb

Opphav

norrønt sneypa ‘skjemme, vanære’

Tyding og bruk

  1. gripe snøgt;
  2. vere kvass, bite
    Døme
    • kniven snøyper godt
    • vere kvass i tala
      • ho snøyper godt frå seg
  3. vere trong;