Nynorskordboka
spiss 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein spiss | spissen | spissar | spissane |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- fremste delen av noko
Døme
- gå i spissen av 17. mai-toget
- person som merkjer seg ut;
Døme
- spissane i fagrørsla
- i fotball: angrepsspelar i fremste lagdelen
Døme
- spele spiss;
- eit lag har til vanleg ein eller to spissar
- skjerpande smakstilsetjing
Døme
- setje ein spiss på sausen med litt raudvin
Faste uttrykk
- i spissen fori leiinga av;
i brodden for- stå i spissen for arbeidet;
- gå i spissen for å samle inn pengar
- setje ein spiss pågjere ekstra godt;
auke verknaden av- turistane tykte vêret sette ein spiss på opplevinga
- setje på spissenpresse til det ytste;
framstille på ein skarp måte for å provosere fram ein reaksjon- partiet ynskte å opptre smidig og ikkje setje saka på spissen