Nynorskordboka
spikar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein spikar | spikaren | spikrar | spikrane |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med spikTyding og bruk
kvass metalstift med hovud (4)
Døme
- slå i ein spikar;
- tynn som ein spikar
Faste uttrykk
- full spikarfull gass
- no blir det full spikar med trening
- koke suppe på ein spikargjere mykje ut av lite
- spikaren i kistanoko som får noko til å få ein ende
- straumkostnadene vart spikaren i kista;
- ordføraren sette spikaren i kista for prosjektet
- treffe spikaren på hovudetfinne det rette ordlaget;
gje ein høveleg karakteristikk;
seie noko slåande - tynn som ein spikarsvært tynn
- ho held seg tynn som ein spikar