Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
50 treff

Nynorskordboka 50 oppslagsord

eng

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt eng

Tyding og bruk

jordstykke med gras og andre vokstrar, ofte brukt til slått eller beite
Døme
  • åker og eng;
  • ha 20 mål eng;
  • grøne enger;
  • kyrne beiter på enga;
  • plukke blomstrar i enga;
  • dei slår enga i juni
Artikkelside

uslått

adjektiv

Tyding og bruk

  1. om mark: med gras som ikkje er kutta;
  2. om gras: som ikkje er kutta;
    • bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
      • uslått gras;
      • uslåtte grastustar
    • bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
      • graset var uslått;
      • mange av grastustane er framleis uslått
Artikkelside

nyslått

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som nyleg er slått eller kutta;
  2. som nyleg er vorten eller utnemnd til noko;
    • bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
      • ein nyslått riddar av St. Olav;
      • fem nyslåtte riddarar av St. Olav
    • bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
      • riddaren er nyslått;
      • riddarane er nyslått
  3. som nyleg er mynta (2 eller prega;
    • bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
      • ein nyslått skilling;
      • mange nyslåtte skillingar
    • bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
      • skillingen var nyslått;
      • skillingane var nyslått

Faste uttrykk

  • som ein nyslått toskilling
    som er skinande, rein og blank
    • overflata låg som ein nyslått toskilling
Artikkelside

upløgd

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje er pløgd opp
Døme
  • upløgd eng

Faste uttrykk

  • upløgd mark
    område som ikkje er utforska
    • på dette fagområdet er det framleis mykje upløgd mark
Artikkelside

mark 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt mǫrk ‘skog’, opphavleg ‘grense(land)', samanheng med mark (2; jamfør marg og margin

Tyding og bruk

  1. utmark, oftast med skog
    Døme
    • gå tur i marka;
    • dei er i marka og høgg ved
  2. grasgrodd område der det ikkje finst hus, vegar eller liknande;
    Døme
    • rusle i skog og mark
  3. dyrka grunn;
    Døme
    • arbeide ute på markene
  4. Døme
    • sitje på marka;
    • det er tele i marka

Faste uttrykk

  • føre i marka
    leggje fram, framføre;
    argumentere
    • dei har ført mange argument i marka
  • i marka
    på sjølve staden;
    utandørs;
    ut/ute i felten
    • gjere studium i marka
  • slå av marka
    vinne over nokon
  • upløgd mark
    område som ikkje er utforska
    • på dette fagområdet er det framleis mykje upløgd mark
Artikkelside

ku

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kú, dativ og akkusativ av kýr

Tyding og bruk

  1. hodyr av storfe som har hatt kalv
    Døme
    • kyr og sauer går på beite;
    • kyrne står på båsen;
    • kua rautar;
    • han må mjølke kyrne
  2. vakse hodyr av andre drøvtyggjarar
  3. hoe av visse andre større dyr (som kanskje kan minne litt om ei ku (1))
  4. kjøt av ku (1)
  5. klossete eller dum person
    Døme
    • ho er ei ku i aulaen

Faste uttrykk

  • heilag ku
    • ku som etter hinduistisk tru er heilag og ikkje kan slaktast eller rørast ved
    • noko som ikkje skal rørast eller kritiserast
      • saka har lenge vore ei heilag ku i partiet
  • kua gløymer at ho har vore kalv
    vaksne gløymer lett at dei sjølve har vore barn og unge
  • som kua i ei grøn eng
    så bra som ein kan ha det
Artikkelside

øy

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt ey

Tyding og bruk

  1. landområde som har vatn rundt seg på alle sider (og er større enn ein holme og mindre enn eit kontinent)
    Døme
    • bu på ei øy;
    • dei ror ut til øya
  2. i overført tyding: noko som minner om ei øy (1) fordi det er isolert eller omgjeve av noko anna
    Døme
    • ei øy av rettferd
  3. eng, engslette, låglende langs elv
Artikkelside

vollhøy

substantiv inkjekjønn

Opphav

av voll (1

Tyding og bruk

høy frå gammal eng;
Artikkelside

tøde, tøe

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt taða; samanheng med tad

Tyding og bruk

  2. gjødsla, frodig eng
Artikkelside

teig

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt teigr

Tyding og bruk

  1. utskifta, avgrensa, mindre jordstykke i innmark eller utmark
  2. om eldre forhold: kvart av dei (like store) stykka som eit jordstykke er delt i (slik at kvar del ligg mellom delar som andre eig eller bruker);
    jamfør teigblanding
  3. stykke av eng som ein slår på éin gong
  4. i overført tyding: del, sektor (av arbeid, verksemd, samfunnsliv)
    Døme
    • dette er ein uutforska teig
  5. del av tekst på avis- eller bokside;
    Døme
    • ho har ein fast teig i lokalavisa
Artikkelside
Side 1 av 5