Nynorskordboka
marg
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein marg | margen | margar | margane |
Opphav
av latin margo ‘kant, rand, grense’Tyding og bruk
loddrett rand på ei tekstside
Døme
- smal marg;
- skrive merknader i margen