Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 279 oppslagsord

nyveiv

substantiv hankjønn

Opphav

etter engelsk ‘new wave’

Tyding og bruk

retning innan musikk på 1970-talet som var eit opprør mot den kommersielle rocken;
Døme
  • musikken var ei blanding av punk og nyveiv
Artikkelside

nyklassisisme

substantiv hankjønn

Opphav

av ny (2

Tyding og bruk

  1. retning innan kunst og arkitektur i perioden 1770–1830 og i 1920-åra, inspirert av antikke førebilete
  2. retning i musikken på 1900-talet;
Artikkelside

new wave

substantiv hankjønn

Uttale

nju veiv

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

retning innan musikk på 1970-talet som var eit opprør mot den kommersielle rocken;
Artikkelside

nybølgje, nybylgje, nybølge

substantiv hokjønn

Opphav

etter engelsk ‘new wave’

Tyding og bruk

retning innan musikk på 1970-talet som var eit opprør mot den kommersielle rocken;
Artikkelside

nykritikk

substantiv hankjønn

Opphav

etter engelsk

Tyding og bruk

litteraturvitskapleg retning som legger hovudvekta på teksten, uavhengig av forfattaren og omstende rundt
Artikkelside

nyfeminisme

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

radikal retning i feminismen, særleg på 1960- og 1970-talet, mellom anna kjent for kritikken av patriarkatet
Artikkelside

-isme

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk og latin -ismus; frå gresk -ismos

Tyding og bruk

  1. suffiks brukt til å lage substantiv som uttrykkjer handlemåte, tenkjemåte, ein tilstand, eit forhold;
  2. suffiks brukt til å lage substantiv som uttrykkjer ei åndeleg eller ideologisk rørsle eller retning, eit visst teoretisk system og liknande;
  3. suffiks brukt til å lage substantiv som uttrykkjer ord eller vending som er lånt frå eit anna språk;
    i ord som anglisisme og svesisme
Artikkelside

irreversibel

adjektiv

Opphav

jamfør ir- og reversibel

Tyding og bruk

som ikkje kan vendast;
som berre går i ei retning;
motsett reversibel
Døme
  • ein irreversibel prosess
Artikkelside

kant 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom gammalfransk cant, italiensk canto ‘hjørne, krok’ og latin ‘hjulring’; frå gresk kanthos

Tyding og bruk

  1. skjeringslinje mellom to sideflater;
    hjørne, spiss
    Døme
    • høvle kanten
  2. ytste del eller rand
    Døme
    • kanten av bordet
  3. smalaste side;
    Døme
    • liggje kant i kant;
    • stå på kant
  4. side, retning
    Døme
    • vere frå den kanten av landet;
    • sjå seg om til alle kantar;
    • eg ventar ikkje noko godt frå den kanten;
    • kva for kant kjem du frå?

Faste uttrykk

  • frynsete i kanten
    moralsk tvilsam, ikkje heilt heiderleg
  • ha skarpe kantar
    vere vanskeleg å omgåast
  • kome på kant med
    bli usamd med;
    kome i motsetnad til
  • på ein kant
    (lett) rusa
  • på kanten
    på grensa til det ein kan godta eller akseptere
    • vere heilt på kanten av det forsvarlege;
    • graffiti som er på kanten
Artikkelside

motgåande

adjektiv

Tyding og bruk

som går i motsett retning
Døme
  • motgåande trafikk
Artikkelside
Side 5 av 28