Nynorskordboka
-isme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein -isme | -ismen | -ismar | -ismane |
Opphav
gjennom fransk og latin -ismus; frå gresk -ismosTyding og bruk
- suffiks brukt til å lage substantiv som uttrykkjer handlemåte, tenkjemåte, ein tilstand, eit forhold;i ord som alkoholisme, egoisme, fanatisme og vandalisme
- suffiks brukt til å lage substantiv som uttrykkjer ei åndeleg eller ideologisk rørsle eller retning, eit visst teoretisk system og liknande;i ord som anarkisme, imperialisme, kapitalisme og sosialisme
- suffiks brukt til å lage substantiv som uttrykkjer ord eller vending som er lånt frå eit anna språk;i ord som anglisisme og svesisme