Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 125 oppslagsord

hogg

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt hǫgg

Tyding og bruk

  1. det å hogge éin gong
    Døme
    • eitt hogg var nok til å kløyve kubben;
    • eit hogg med sverdet;
    • ormen låg klar for hogg
  2. stad der det er hogge;
    hakk eller sår etter hogg (1)
    Døme
    • hogget slutta å blø;
    • ein kan sjå gårer i hogget på furua
  3. Døme
    • få hogg;
    • gje hogg
  4. område der det er hogge skog

Faste uttrykk

  • like borti hogget
    like i nærleiken
    • dei bur like borti hogget her
  • på hogg og belegg
    • så vidt
    • utan plan;
      tilfeldig
      • det gjekk på hogg og belegg
  • stå lagleg til for hogg
    stå høveleg til for åtak eller kritikk
  • vere på hogget
    vere konsentrert og energisk;
    vere på offensiven
Artikkelside

konveniens

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin , av convenire ‘kome saman’

Tyding og bruk

hevdvunnen norm;
høveleg åtferd;
skikk og bruk
Artikkelside

måte 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt máti; av lågtysk mate ‘mål’

Tyding og bruk

  1. vis (1 som noko føregår på;
    Døme
    • prøve seg fram på alle måtar;
    • gjere noko på sin eigen måte;
    • eit skikkeleg menneske på alle måtar;
    • dette er hans måte å vere på;
    • det finst ingen annan måte
  2. høveleg mengd eller grad;
    måtehold
    Døme
    • drikke med måte

Faste uttrykk

  • etter måten
    forholdsvis
    • dei oppnådde eit etter måten dårleg resultat;
    • det regna etter måten kraftig
  • i alle måtar
    på alle vis
    • ein staut kar i alle måtar
  • i like måte
    brukt som svar på helsing
  • i så måte
    når det gjeld dette
    • i så måte er ikkje du stort betre
  • mål og måte
    måtehald
    • alt med mål og måte;
    • han snakkar utan mål og måte
  • passe måten
    ikkje overdrive
    • han visste ikkje å passe måten under måltidet
  • på ein måte
    i ei viss meining, på sett og vis, til ei viss grad
    • det er synd i dei på ein måte
  • på ingen måte
    slett ikkje
  • vere måte på
    vere innanfor rimelege grenser
    • det får da vere måte på!
    • det er ikkje måte på kor dei klagar
Artikkelside

måta, måte 2

adjektiv

Opphav

av måte (3

Tyding og bruk

Døme
  • kome i måta tid
  • brukt som adverb:
    • måta stor
Artikkelside

måte 3

måta

verb

Opphav

av lågtysk maten; jamfør måte (1

Tyding og bruk

  1. måle ut, jamne til eller setje saman så det blir høveleg;
    Døme
    • måte i hop noko;
    • måte på seg nye klede
  2. Døme
    • skoen måtar ikkje åt meg
Artikkelside

måtsam

adjektiv

Opphav

jamfør måteleg (2

Tyding og bruk

Døme
  • kleda er måtsame
Artikkelside

måteleg 2

adjektiv

Opphav

norrønt mátuligr; av lågtysk matelik

Tyding og bruk

  1. Døme
    • måteleg bør er best
    • brukt som adverb:
      • måteleg stor
  2. brukt som adverb: i liten grad
    Døme
    • eg likte det berre så måteleg
Artikkelside

magemål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (1

Tyding og bruk

  1. grense for kor mykje ein kan eller bør ete på ein gong;
    evne til å ete høveleg mykje
    Døme
    • ha magemål;
    • ho eig ikkje magemål
  2. måtehald, moderasjon
    Døme
    • partiet manglar magemål i oljepolitikken
Artikkelside

mak 2

adjektiv

Opphav

norrønt makr ‘høveleg, grei’, frå lågtysk; jamfør mak (1

Tyding og bruk

linn, lempeleg
Døme
  • makt vêr
Artikkelside

makeleg, makleg

adjektiv

Opphav

norrønt makligr ‘høveleg’, truleg frå lågtysk; jamfør mak (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein makeleg stol
  2. lite slitsam;
    Døme
    • eit makeleg arbeid
    • brukt som adverb:
      • ta det makeleg
  3. roleg, langsam
    Døme
    • leve eit makeleg liv
    • brukt som adverb:
      • gå makeleg
  4. som tek det med ro;
    lat, sein
    Døme
    • vere makeleg av seg
Artikkelside
Side 3 av 13