Avansert søk

9 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

grobunn, grobotn

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

  1. jord eller bunn med gode forhold for at noe skal gro
  2. i overført betydning: grunnlag, mulighet eller vilkår for vekst
    Eksempel
    • finne grobunn for ideene sine;
    • det var ingen grobunn for bevegelsen her i landet;
    • uttalelsen gav grobunn for spekulasjoner

Nynorskordboka 8 oppslagsord

grobotn, grorbotn

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. jord eller botn med gode tilhøve for at noko skal gro
  2. i overført tyding: grunnlag, moglegheit eller vilkår for vekst
    Døme
    • finne grobotn for ideane sine;
    • utsegna gav grobotn for spekulasjonar

grojord, grorjord

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

falle på steingrunn

Tyding og bruk

vere utan verknad;
ikkje finne grobotn;
Døme
  • bodskapen fall på steingrunn

falle

falla

verb

Opphav

norrønt falla

Tyding og bruk

  1. kome eller vere i rørsle nedetter
    Døme
    • lauvet fell;
    • tårene fall;
    • la ankeret falle;
    • håret fell av
  2. dette over ende;
    Døme
    • falle over ende;
    • falle på kne;
    • falle og slå seg;
    • falle i knas
  3. bli oppheva;
    bli oppgjeven
    Døme
    • ordninga fell bort;
    • la gamle prinsipp falle bort
  4. bli erobra, overvunnen, styrta eller vraka;
    li nederlag
    Døme
    • byen fall;
    • regjeringa fall;
    • framlegget fall mot fire stemmer
  5. Døme
    • falle i krigen
  6. gå ned;
    Døme
    • temperaturen fell;
    • prisane har falle det siste året;
    • fallande kurve
  7. treffe;
    kome
    Døme
    • vinden fell sørleg;
    • saka fell inn under § 5;
    • 17. mai fell på ein måndag;
    • ansvaret fell på meg;
    • falle i klørne på nokon;
    • falle i unåde;
    • falle i tankar;
    • falle i auga;
    • natta fell på;
    • det fall ro over han;
    • det fall mange lovord om jubilanten;
    • dommen fell neste veke
  8. forme seg;
    Døme
    • skaftet fell godt i handa;
    • kjolen fell fint;
    • falle i smak
  9. verke, vere eller bli
    Døme
    • arbeidet fell lett for henne;
    • det fell naturleg å ta opp saka no;
    • tida fall lang

Faste uttrykk

  • fallande måne
    måne i ne
  • falle av
    bli liggjande etter;
    dabbe av, til dømes i eit løp
  • falle for
    bli svært interessert i;
    forelske seg i
  • falle frå
    • døy
    • forlate, svikte;
      slutte
  • falle gjennom
    ikkje kunne hevde seg;
    mislykkast
  • falle i fisk
    mislykkast
  • falle i god jord
    bli godt motteken, verke godt
  • falle i synd
    gjere noko umoralsk;
    synde
  • falle mellom to stolar
    passe til verken det eine eller det andre
  • falle nokon i ryggen
    gå til åtak på nokon bakfrå;
    svike
  • falle nokon inn
    kome nokon i tankane
  • falle på steingrunn
    vere utan verknad;
    ikkje finne grobotn
    • bodskapen fall på steingrunn
  • falle til jorda
    bli utan verknad;
    mislykkast
  • falle ut
    forsvinne
    • eit ord har falle ut av teksten;
    • tanna fall ut
  • som det fell seg
    etter som det høver eller treffer seg
  • stå og falle med
    vere heilt avhengig av

ekstremistisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld eller er særmerkt for ekstremistar
Døme
  • ytringane gav grobotn for ekstremistiske grupperingar

jordbotn

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. øvste, lause lag av jordoverflata
    Døme
    • god jordbotn
  2. i overført tyding: grobotn (2)
    Døme
    • jordbotn for nye idear

steingrunn

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

    • grøfta gjekk i steingrunn
  1. i overført tyding, etter Matt 13,5:

Faste uttrykk

  • falle på steingrunn
    bli, vere utan verknad, ikkje finne grobotn

rot 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rót

Tyding og bruk

  1. bunden form eintal: den delen av ei plante som går ned i jorda;
    plante med særleg godt utvikla underjordisk del
    Døme
    • gulrot;
    • knipperot;
    • kålrot;
    • tepperot;
    • tyrirot;
    • bjørka har lange røter;
    • avleggjaren slo rot;
    • skogen rotna på rot;
    • frå rot til toppfrå nedst til øvst
  2. Døme
    • hårrot;
    • tannrot;
    • tungerot
  3. fast tak, grunn(lag);
    Døme
    • planen har ikkje rot i røyndomen;
    • rota til alt vondt;
    • tankane slo rotfesta seg, fekk grobotn
  4. i matematikk: tal i høve til eit anna tal som det blir likt når ein multipliserer det med seg sjølv (éin eller fleire gonger)
    Døme
    • kvadratrot;
    • kubikkrot;
    • rota av 16 er 4
  5. i språkvitskap: sams element som orda i ein ordfamilie har opphav i; jamfør rotord

Faste uttrykk

  • ha si rot i
    stamme frå
  • rykkje opp med rota
    utrydde, fjerne for godt