Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein grunn	grunnen	grunnar	grunnane

samanfall av norrønt grunnr m ‘botn’ og grunn n ‘grunne’ og grund f ‘mark’;

mark (1, jord(overflate), jordsmon
Døme
- bryte ny grunn;
- vere, kjenne seg på usikker, gyngande grunn – vere usikker, ha vanskar
jordeigedom, jord(veg), landområde
Døme
- (måtte) gå frå gard og grunn – gå fallitt;
- jakte på annan manns grunn;
- avstå grunn til kommunen
(art av) fast berg, fjell
Døme
- grunn av gneis
sjøbotn
Døme
- gå, stå, sitje på grunn – fast i botnen;
- trekkje båten av grunnen – laus frå botnen;
- gå til grunns el. grunne – søkke; overf: øydeleggjast, fortapast;
- riket, alkoholikaren gjekk til grunne
bakgrunn, botn
Døme
- raud kross på kvit grunn
jordfast underlag (for hus);
fundament, grunnlag;
føresetnad
Døme
- grave, støype grunn til eit hus;
- huset brann ned til grunnen;
- byggje på solid grunn;
- byggje opp, starte (noko) frå grunnen – frå byrjinga;
- granske noko frå grunnen av;
- leggje grunnen til eit arbeid – grunnlaget;
- leggje noko til grunn (for meining, standpunkt, avgjerd)
grunnlag, årsak, motiv
Døme
- ha grunn til å tru ...;
- ha sine grunnar for å gjere noko;
- dette gjev grunn til mistanke;
- grunnen til fråværet er sjukdom;
- av gode grunnar laut eg bli heime;
- forretninga er stengd på grunn av sjukdom
i faste uttrykk

av den grunn
derfor
fast grunn under føtene
på landjorda; ein trygg stad, eit visst utgangspunkt
i grunnen
eigenleg, alt i alt (er eg godt fornøgd)
nå grunnen
nå botnen
på grunn av
som følgje av; forkorta pga.
brua er stengd på grunn av uvêret
rå grunnen
vere herre aleine
ta grunn
nå botnen