Avansert søk

Vanleg søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 97 oppslagsord

kantate

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå italiensk ‘song’; av latin cantare ‘syngje’

Tyding og bruk

høgstemt korverk med solostemmer og orkester
tekst til kantate (1)

Artikkelside

kantor

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av canere ‘syngje’

Tyding og bruk

organist og leiar for den musikalske verksemda i ein kyrkjelyd

Artikkelside

kantilene

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av canere ‘syngje’

Tyding og bruk

parti som kan syngjast av eit musikkstykke;

kort songstykke

Artikkelside

duett

substantiv hankjønn

Opphav

av italiensk due; av latin duo ‘to’

Tyding og bruk

komposisjon for to stemmer (1 eller instrument
Døme
- publikum får høyre fleire kjende duettar
song komponert eller sunge av to
Døme
- syngje duett

Artikkelside

kappekledd

adjektiv

Tyding og bruk

kledd i kappe (1)

Døme

eit kappekledd kor stod klar til å syngje

Artikkelside

juble

jubla

verb

Opphav

gjennom tysk jubeln, av jubilieren og mellomalderlatin jubilare, frå latin jubilum ‘rop, huiing frå gjetarane’; jamfør jubel

Tyding og bruk

rope og syngje av glede

Døme

juble over sigeren;
juble av glede

brukt som adjektiv
- eit jublande rop
brukt som adverb
- vere jublande glad

Artikkelside

jazzifisere, jassifisere

jazzifisera, jassifisera

verb

Tyding og bruk

arrangere som jazz

Døme

jazzifisere ein klassikar

brukt som adjektiv:
- syngje ei jazzifisert vise

Artikkelside

joike

joika

verb

Opphav

av samisk juoigat

Tyding og bruk

syngje joik

Artikkelside

jodle

jodla

verb

Opphav

av tysk jodeln, opphavleg lydord

Tyding og bruk

syngje utan ord med bråe og stadige overgangar frå brysttone til falsett (særleg kjent frå Alpane)

Artikkelside

synge ut

Tyding og bruk

òg: seie det ein verkeleg meiner;

Sjå: syngje

Artikkelside

Side 4 av 10

Resultat per side: