Nynorskordboka
kantilene
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kantilene | kantilenen | kantilenar | kantilenane |
Opphav
frå latin , av canere ‘syngje’Tyding og bruk
parti som kan syngjast av eit musikkstykke;
kort songstykke