Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 21 oppslagsord

gnom

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein film om ein grøn gnom
  2. nedsetjande: puslete eller dum person;
    tulling, dust
    Døme
    • for ein gnom!
Artikkelside

tufs 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med tafs og tupp (1

Tyding og bruk

Artikkelside

støv

substantiv inkjekjønn

Opphav

lågtysk stof

Tyding og bruk

  1. små, lette fjom;
    Døme
    • tørke støv;
    • langs grusvegane blir det mykje støv;
    • ha ei finstove som berre står og samlar støv;
    • blåse, tørke støvet av – ta fram att (noko som har vore lagt til sides)
  2. fint pulver
    Døme
    • gullstøv

Faste uttrykk

  • bøye seg i støvet for
    syne audmjukskap, vørdnad eller liknande for
  • i alders støv
    i alderdomen
Artikkelside

snus 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. tobakk i pulverform
    Døme
    • dra snus gjennom nasen;
    • leggje snus under leppa
    • frå svensk i uttrykket
      • fint som snus – heilt fint, storarta
  2. einskild klype snus (1, 1)
    Døme
    • ta seg ein pris snus
  3. Døme
    • ikkje ein snus – ikkje det ringaste
Artikkelside

pusk 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

sjå pjusk (2

Tyding og bruk

  1. rusk, støv, minste grann, dust
    Døme
    • eit pusk på auget, i maten;
    • regnpusk – yr, duskregn;
    • eg høyrde aldri eit pusk frå han – ikkje det grann, ikkje dusta
  2. dårleg stell, stakkarsdom
    Døme
    • det er berre pusk med meg – eg er lite tess; det står dårleg til med meg
  3. lyd av levande;
    spøkjelseslydar, tusling
    Døme
    • eg høyrde pusk på låven
Artikkelside

fjott

substantiv hankjønn

Opphav

av dansk fjot; truleg samanheng med lågtysk fudde ‘fille’

Tyding og bruk

usjølvstendig og naiv person;
Døme
  • han er ein fjott;
  • einfaldige fjottar;
  • din fjott!
Artikkelside

dyste

dysta

verb

Opphav

av dust (1

Tyding og bruk

  1. riste (så noko fyk)
  2. refleksivt:

Faste uttrykk

  • dyste seg
    briske seg
Artikkelside

dyst

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk dust, djost(e), frå gammalfransk juste, joste, av mellomalderlatin juxtare ‘nærme seg, turnere’, opphavleg ‘nærkamp’; jamfør norrønt dust

Tyding og bruk

Døme
  • er de klare til nye dystar?
  • laget gjekk seirande ut av den store dysten mot serieleiaren
Artikkelside

dusting

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Døme
  • han var ein skikkeleg dusting
Artikkelside

dunst

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med dust (1

Tyding og bruk

  1. lukt, stank, eim
    Døme
    • dunst av våte klede;
    • dunst av klor
  2. i overført tyding: snev
    Døme
    • ein liten dunst av truverd;
    • ein dunst av noko som har vore
Artikkelside
Side 2 av 3