Artikkelside

Nynorskordboka

dunst

substantiv hankjønn eller hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
kjønn	eintal		fleirtal
kjønn	ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
hankjønn	ein dunst	dunsten	dunstar	dunstane
hokjønn	ei dunst	dunsta	dunster	dunstene

Opphav

frå lågtysk; samanheng med dust (

Tyding og bruk

lukt, stank, eim
Døme
- dunst av våte klede;
- dunst av klor
i overført tyding: snev
Døme
- ein liten dunst av truverd;
- ein dunst av noko som har vore