Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 54 oppslagsord

sliten

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av slite (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein sliten, gammal mann;
    • slitne og svoltne kom dei heim frå skogen
  2. om ting: synleg brukt, medteken
    Døme
    • den gamle, slitne sekken
Artikkelside

slite 2

slita

verb

Opphav

norrønt slíta

Tyding og bruk

  1. dra, rive, tøye noko så det går sund
    Døme
    • båten sleit fortøyingane;
    • kua sleit seg;
    • slite av, laus, over, sund
  2. nytte (mykje og lenge) så bruken set tydelege merke;
    skjemme, tære med mykje bruk
    Døme
    • slite klede og sko;
    • målinga på huset var sliten (av);
    • slite skulebenken – òg: gå på skule;
    • slite ned, ut noko – nytte så lenge det er brukeleg;
    • slite på den same frakken – bruke;
    • slite på nervane – ta hardt på nervane
    • i perfektum partisipp:
      • slitne klede
  3. arbeide hardt, slepe (2, 2), streve
    Døme
    • slite seg opp den bratte bakken;
    • slite og arbeide heile livet
  4. falle einskilde regndropar eller snøfjon

Faste uttrykk

  • slite med
    plagast (til dømes med ein skade)
  • slite seg ut
    miste helsa av hardt arbeid
Artikkelside

lóve 1, love

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt lófi; samanheng med labb (2

Tyding og bruk

  1. innside av ei hand;
    Døme
    • plukke bær i lóven;
    • klappe i lóvane
  2. innside av ein hanske eller vott
    Døme
    • votten er sliten i lóven
Artikkelside

losliten

adjektiv

Opphav

av lo (1

Tyding og bruk

  1. om klede: som har fått loa sliten av
    Døme
    • ein losliten frakk
  2. som har slitne klede
    Døme
    • ein losliten stakkar
Artikkelside

tase 1

substantiv hankjønn

Opphav

og eldre tysk Zaser ‘fille’; samanheng med tad

Tyding og bruk

trevl, sliten klut, fille
Artikkelside

irritabel

adjektiv

Opphav

av latin irritabilis, av irritare; jamfør irritere

Tyding og bruk

  1. utolig (2), særs kjenslevar, sår (2, 1)
    Døme
    • ha ein irritabel hals
  2. som lett blir irritert, som lett mistar humøret
    Døme
    • sliten og irritabel
Artikkelside

oppveg

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. veg som fører oppover
  2. tur til ein stad som ligg høgare oppe;
    Døme
    • bli sliten på oppvegen
Artikkelside

mjå

adjektiv

Opphav

norrønt mjár, mjór

Tyding og bruk

  1. Døme
    • jenta er mjå om livet
  2. Døme
    • bli mjå i knea
Artikkelside

møyrne, mørne

møyrna, mørna

verb

Opphav

av møyr

Tyding og bruk

  1. bli eller gjere møyr
    Døme
    • la kjøtet hengje så det møyrnar
  2. bli eller gjere meir medgjerleg
    Døme
    • dei lot den mistenkte møyrne ei stund på glattcella
  3. bli eller gjere lemster og sliten
    Døme
    • han gjekk hardt ut for å møyrne konkurrenten
Artikkelside

lasen

adjektiv

Opphav

norrønt lasinn; samanheng med engelsk lazy ‘doven’

Tyding og bruk

  1. laus i festa;
    Døme
    • ein lasen stige;
    • eit lase bord
  2. sliten, utsliten;
    Døme
    • ei lasen bok
Artikkelside
Side 1 av 6