Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
159
oppslagsord
fort
1
I
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Uttale
fårt
Opphav
av
fransk
fort
‘sterk, kraftig’
Tyding og bruk
sjølvstendig festningsverk
Artikkelside
fort
2
II
adjektiv
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
;
samanheng
med
for
(
7
VII)
Tyding og bruk
i høg fart, på kort tid
;
snøgg, rask, snar, kjapp
Døme
forte rørsler
brukt som adverb
køyre for fort
;
kom hit, og det litt fort!
alt gjekk så fort
;
dette blir fort vanskeleg
Faste uttrykk
fort vekk
rett som det er, ofte
Artikkelside
forte
2
II
forta
verb
Vis bøying
Opphav
av
fort
(
2
II)
Tyding og bruk
få til å gå fortare
;
skunde
Døme
forte på arbeidet
Faste uttrykk
forte seg
skunde seg
Artikkelside
for
4
IV
,
fór
5
V
adjektiv
Vis bøying
Opphav
truleg av
fort
(
2
II)
Tyding og bruk
med høg fart
;
snar
(
2
II)
,
snøgg
brukt som adverb
gå forare
;
springe forare og forare
Artikkelside
brennande
adjektiv
Vis bøying
Opphav
av
brenne
(
1
I)
Tyding og bruk
som brenn
Døme
eit brennande hus
;
ein brennande fakkel
;
under Spanias brennande sol
brukt som adverb:
brennande varm kaffi
;
det var brennande heitt ute
prega av sterke kjensler
;
intens
Døme
brennande lyst
;
brennande interesse
;
ho hadde eit brennande ynske
;
sjå på nokon med eit brennande blikk
;
ha eit brennande hjarte for alle som lid
brukt som adverb:
vere brennande harm
;
han var brennande oppteken av filosofi
særs viktig
;
maktpåliggjande, presserande
Døme
eit brennande spørsmål
;
ta opp ei brennande sak
brukt som adverb:
saka er framleis brennande aktuell
brukt forsterkande: svært stor, sterk
Døme
i ein brennande fart
brukt som adverb: særs, svært, veldig
;
jamfør
brenn-
(2)
han fór brennande fort ut døra
Artikkelside
rappkjefta
adjektiv
Vis bøying
Opphav
av
rapp
(
5
V)
Tyding og bruk
som snakkar lett og fort
;
som gjev kjappe (og litt frekke) svar
;
munnrapp
Artikkelside
plapre
plapra
verb
Vis bøying
Opphav
frå
tysk
, lydord
Tyding og bruk
snakke fort
;
skravle, vrøvle
Døme
plapre i veg om laust og fast
røpe løyndom
;
sladre
Døme
plapre til politiet
Faste uttrykk
plapre ut med
røpe
;
buse ut med
Artikkelside
pokker
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
truleg
gjennom
dansk
,
frå
lågtysk
pocken
‘verksvull’
;
jamfør
norrønt
púki
‘djevel’
Tyding og bruk
brukt i forsterkande uttrykk og mildare eidar:
fanden
(
1
I)
Døme
køyr, for pokker!
ikkje pokker om eg gjev meg
Faste uttrykk
dra pokker i vald
dra langt av garde
;
forsvinne
;
dra fanden i vald
gje pokker i
ikkje bry seg om
;
blåse i
som berre pokker
i svært høg grad
dei stakk frå staden, fort som berre pokker
Artikkelside
øydeleggje
,
øydelegge
øydeleggja, øydelegga
verb
Vis bøying
Opphav
dansk
ødelægge
,
bokmål
ødelegge
;
jamfør
norrønt
leggja í eyði
Tyding og bruk
gjere til inkjes, gjere ende på, utslette
;
rasere
;
smadre
;
knuse
Døme
bombinga hadde øydelagt byen heilt
ofte i
presens partisipp
:
ein øydeleggjande krig
ramponere
;
ska
,
skamfare
øydeleggje
egga på kniven
;
han øydela seg i skogen
påføre sjeleleg skade
;
knekkje
Døme
han kom til å
øydeleggje
guten med den oppsedinga si
òg: ruinere (økonomisk)
gjere ende på, spolere (noko verdifullt)
øydeleggje
venskapen mellom dei
;
øydeleggje
livet sitt med vitlaus framferd
;
øydeleggje
sitt gode namn og rykte
bruke opp,
øyde
(
3
III
, 3)
;
sløse bort
Døme
sonen øydela fort det faren hadde spart i hop
Faste uttrykk
øydeleggje seg
arme seg ut
Artikkelside
pelme
pelma
verb
Vis bøying
Opphav
av
nederlandsk
palmen
‘gripe med handa, hale inn, slå med handflate’
,
opphavleg av
latin
palma
‘handflate’
;
jamfør
palme
(
2
II)
Tyding og bruk
kaste
(
2
II
, 1)
(brått og kraftig)
Døme
pelme
stein
slå, knuse
Døme
pelme
til nokon
;
pelme
inn glasruta
kvitte seg med
;
hive
(4)
,
kassere
(
2
II
, 1)
Døme
han har pelma fotballskoa
drikke fort og mykje
;
helle i seg
;
belme
Døme
pelme i seg øl
Artikkelside
Forrige side
Side 1 av 16
Neste side
Resultat per side:
10
20
50
100