Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 43 oppslagsord

argument

substantiv inkjekjønn

Uttale

argumenˊt

Opphav

av latin arguere ‘klarleggje, prove’

Tyding og bruk

saksforhold som blir nemnt, utsegn som blir sett fram for å styrkje eller veikje ein påstand
Døme
  • ha gode argument;
  • eit slåande argument
Artikkelside

overtydande

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som er særs truverdig
    Døme
    • overtydande argument
    • brukt som adverb:
      • tale overtydande
  2. så overlegen at der ikkje finst tvil
    Døme
    • ein overtydande siger
Artikkelside

overtydingsmakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kraft som verkar overtydande
Døme
  • argument med overtydingsmakt
Artikkelside

overmål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (1 , opphavleg ‘for stort mål’

Tyding og bruk

svært rikeleg mål (1, 1);
svært eller altfor stor mengd;
overflod, overskot
Døme
  • torghandlaren gav aldri overmål

Faste uttrykk

  • til alt overmål
    i tillegg til;
    attpåtil, endatil
    • til alt overmål var saksframstillinga slik at saka vart underkjent
  • til overmål
    i svært høg grad;
    til gagns
    • argument som til overmål ikkje er haldbare
Artikkelside

til overmål

Tyding og bruk

i svært høg grad;
til gagns;
Sjå: overmål
Døme
  • argument som til overmål ikkje er haldbare
Artikkelside

polemikk

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘krigskunst’

Tyding og bruk

det å gå imot og vise attende argument
Døme
  • vere i offentleg polemikk med nokon
Artikkelside

oppbod

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt uppboð

Tyding og bruk

  1. stor mengd frammøtte personar
    Døme
    • eit stort oppbod av journalistar
  2. stor mengd av noko ein har samla for å bruke eller syne fram
    Døme
    • med eit stort oppbod av argument
  3. i militæret: kvar av dei (to) gruppene som dei vernepliktige blir delte inn i etter årsklasser
  4. i jus: konkurs etter eige krav
    Døme
    • melde oppbod
Artikkelside

nemne 2

nemna

verb

Opphav

norrønt nefna; av namn

Tyding og bruk

  1. seie (namnet på);
    rekne opp
    Døme
    • nemne nokon ved namn;
    • eg vil ikkje nemne namn;
    • han nemnde ikkje eit ord om det;
    • kan du nemne dei rekneartene du kjenner til?
  2. snakke om;
    kome inn på;
    Døme
    • eg skal nemne saka for henne;
    • problemet er ikkje nemnt i boka;
    • som nemnt ovanfor er dette eit viktig argument

Faste uttrykk

  • ingen nemnd, ingen gløymd
    vending brukt i takketale eller liknande der ein takkar ei gruppe utan å namngje nokon einskild
  • nemne opp
    peike ut til dømes eit utval eller ei verje
  • nemne på
    ymte om
Artikkelside

føre i marka

Tyding og bruk

leggje fram, framføre;
argumentere;
Sjå: mark
Døme
  • dei har ført mange argument i marka
Artikkelside

mark 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt mǫrk ‘skog’, opphavleg ‘grense(land)', samanheng med mark (2; jamfør marg og margin

Tyding og bruk

  1. utmark, oftast med skog
    Døme
    • gå tur i marka;
    • dei er i marka og høgg ved
  2. grasgrodd område der det ikkje finst hus, vegar eller liknande;
    Døme
    • rusle i skog og mark
  3. dyrka grunn;
    Døme
    • arbeide ute på markene
  4. Døme
    • sitje på marka;
    • det er tele i marka

Faste uttrykk

  • føre i marka
    leggje fram, framføre;
    argumentere
    • dei har ført mange argument i marka
  • i marka
    på sjølve staden;
    utandørs;
    i felten
    • gjere studium i marka
  • slå av marka
    vinne over nokon
  • upløgd mark
    område som ikkje er utforska
    • på dette fagområdet er det framleis mykje upløgd mark
Artikkelside
Side 1 av 5