Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 48 oppslagsord

skrik

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

lyd av skriking
Døme
  • skrik og skrål;
  • setje i eit skrik

Faste uttrykk

  • mykje skrik og lite ull
    • mykje strev utan nyttig resultat
    • mykje oppstyr utan særleg grunnlag
  • siste skrik
    nyaste moten
    • rysjar og volangar er siste skrik frå Paris

skrike 2

skrika

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

  1. setje i høge og skjerande lydar;
    hyle, yle
    Døme
    • skrike høgt av smerte
  2. gråte høgt
    Døme
    • småbarn skrik når dei svelt
  3. bruke sterk røyst, særleg for å bli høyrd eller få fram sterk kjensle;
    Døme
    • skrike i munnen på kvarandre;
    • skrike om hjelp
  4. gje frå seg ein høg og skjerande eller pipande lyd;
    Døme
    • døra skreik på hengslene;
    • stormen skreik rundt huset
  5. overført tyding: kome kraftig til uttrykk;
    jamfør skrikande
    Døme
    • fargane skrik imot oss frå husa i knallblått, grønt i mange nyansar, ulikt gult;
    • armoda skreik imot oss

Faste uttrykk

  • skrike opp
    uttrykkje noko høglydt
  • skrike ut
    rope ut

setje i

Tyding og bruk

ytre seg med kraft;
Sjå: setje
Døme
  • setje i eit skrik;
  • setje i å gråte

siste skrik

Tyding og bruk

nyaste moten;
Sjå: skrik
Døme
  • rysjar og volangar er siste skrik frå Paris

mykje skrik og lite ull

Tyding og bruk

Sjå: mykje, skrik, ull
  1. mykje strev utan nyttig resultat
  2. mykje oppstyr utan særleg grunnlag

kaldsleg

adjektiv

Opphav

norrønt kaldligr

Tyding og bruk

  1. heller kald;
  2. Døme
    • eit kaldsleg skrik
    • brukt som forsterkande adverb
      • fisken er kaldsleg stor her

læte

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt læti

Tyding og bruk

  1. det å låte (1);
    lyd, tone;
    skrik
    Døme
    • eg høyrde eit underleg læte frå skogen
  2. lita mengd;
    Døme
    • eit læte mat;
    • det er berre eit lite læte att
  3. noko som berre er gjort for syns skuld;
    falsk framferd;
    fakter, lune
    Døme
    • det er berre læte

prikke

prikka

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. setje prikkar;
    lage, merkje av med hjelp av prikkar
    Døme
    • prikke ei linje
  2. Døme
    • prikke hol på ein ballong
  3. kjenne som stikk;
    jamfør prikkande
    Døme
    • det prikkar i beina mine
  4. røre ved, pirke i
    Døme
    • ungen skrik når ein prikkar på han;
    • prikke i maten
  5. pirke på;
    kritisere
    Døme
    • ho toler ikkje at nokon prikkar på sonen
  6. i ballspel: sparke, sende (i mål)
    Døme
    • han prikkar ballen i mål

Faste uttrykk

  • prikke inn
    • markere på kupong eller liknande
      • prikke inn elleve rette
    • få til å passe;
      tilpasse
      • han hadde prikka inn forma til NM
    • i ballspel: sparke, sende inn i mål
      • ho prikka inn tre skot

markskrikar

substantiv hankjønn

Opphav

etter tysk Marktschreier ‘person som skrik ut varene sine på ein marknad’

Tyding og bruk

person som driv overdriven og smaklaus reklame;

galder 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt galdr; av gale

Tyding og bruk