Nynorskordboka
tykke 2, tykkje
tykka, tykkja
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å tykkaå tykke | tykker | tykte | har tykt | tykk! |
| å tykkjaå tykkje | tykkjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| tykt + substantiv | tykt + substantiv | den/det tykte + substantiv | tykte + substantiv | tykkande |
| tykkjande | ||||
Opphav
norrønt þykkja; samanheng med tenkeTyding og bruk
Døme
- eg tykker du er så bleik;
- maten er god, tykker eg. Kva tykkjer du?
- dei tykker ikkje det er rettferdig;
- kva tykker du om boka?
- eg tykte eg såg deg i går – eg meiner eg såg deg;
- tykke vel, ille om noko(n) – like, mislike;
- tykke leitt om – vere lei seg for, angre;
- tykke synd i el. på nokon;
- tykke gaman i noko
- i uttrykk
Døme
- eg tykker om deg;
- eg tykker ikkje om øl
- bli tykken, kjenne seg krenkt, bli arg
Døme
- tykke på ein for noko
Faste uttrykk
- tykke omvere glad i, like