Nynorskordboka
krysse 1
kryssa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kryssaå krysse | kryssar | kryssa | har kryssa | kryss!kryssa!krysse! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kryssa + substantiv | kryssa + substantiv | den/det kryssa + substantiv | kryssa + substantiv | kryssande |
Opphav
av lågtysk kruzenTyding og bruk
- merkje av med eit kryss (1, 1)
Døme
- krysse av i den rette ruta;
- krysse ut dei arbeidsoppgåvene ein er ferdig med
- leggje eller få i kryss;
Døme
- krysse beina;
- eg kryssa skia og stupte framover i snøen
- gå (på skrå) over;
Døme
- krysse vegen;
- vegane kryssar kvarandre;
- krysse kursen til eit anna fartøy;
- skøyteløparen kryssa framfor parkameraten
- om tog: møtast og passere kvarandre
Døme
- toga kryssar på Otta
- segle over eit hav eller havstykke
Døme
- dei kryssa Nordsjøen i ein liten båt
- segle på kryss og tvers mot vinden
Døme
- krysse seg fram
Døme
- kystvakta kryssar utanfor kysten
- pare individ av ulike arter eller rasar
Døme
- krysse to sauerasar
- i overført tyding: dra eller gå i ulike retningar;kome i vegen for
Døme
- dette kryssar planane mine
- brukt som adjektiv
- ha kryssande interesser
Faste uttrykk
- krysse fingrane forynskje hell for
- krysse klinger
- måle krefter i diskusjon eller liknande