Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 20 oppslagsord

drepe

drepa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt drepa ‘slå, skade, drepe’; same opphav som treffe

Tyding og bruk

  1. ta livet av
    Døme
    • drepe nokon med kniv;
    • bli drepen i trafikken
    • som substantiv:
      • det blir meldt om mange drepne og såra i kampane
  2. ta knekken på;
    Døme
    • drepe gleda;
    • drepe lysta;
    • drepe alle kjensler

Faste uttrykk

  • drepe ned
    • ta livet av mange, alle, på ein gong;
      slakte
    • òg: bli kvitt
      • ein billig måte å drepe ned ugras på
  • drepe seg
    ta livet sitt; miste livet; røyne seg for hardt

drep 1

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør drepe

Tyding og bruk

noko drepande

Faste uttrykk

  • ta drepen på
    ta knekken på;
    øydeleggje
  • vere drepen
    vere svært hardt eller keisamt
    • dette arbeidet er drepen

steina

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av steine

Tyding og bruk

  1. drepen med stein(kast)
    Døme
    • ein steina martyr
  2. som det er sett søkkjestein på
    Døme
    • steina garn

sjølvskot, sjølvskott

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

(skot i) børse som er sett opp slik at skotet går av når noko(n) (til dømes eit dyr, ein tjuv) kjem borti ei snor som løyser ut avtrekkjaren
Døme
  • det er forbode å nytte sjølvskot;
  • leggje ut sjølvskot;
  • bli drepen av sjølvskot

sjølvdaud, sjølvdød

adjektiv

Opphav

norrønt sjalfdauðr

Tyding og bruk

om dyr: daud av sjukdom, ikkje drepen
Døme
  • ei sjølvdaud høne

momentan

adjektiv

Opphav

frå latin; jamfør moment (1

Tyding og bruk

  1. som gjeld berre ein augeblink;
    Døme
    • momentan pengemangel
  2. brukt som adverb: straks, med det same
    Døme
    • stoppe momentant;
    • bilføraren vart drepen momentant

trafikkdrepen

adjektiv

Opphav

eigenleg perfektum partisipp

Tyding og bruk

som er drepen i trafikk (1);
særleg som substantiv:
Døme
  • talet på trafikkdrepne er stigande

vere drepen

Tyding og bruk

vere svært hardt eller keisamt;
Sjå: d
Døme
  • dette arbeidet er drepen

fiendehand, fiendshand

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

makt ein fiende (3) har over nokon
Døme
  • fri nokon frå fiendehand

Faste uttrykk

  • falle for fiendehand
    bli drepen av fienden i strid

knivdrepen

adjektiv

Tyding og bruk

drepen med kniv