Artikkelside

Nynorskordboka

trafikk

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein trafikktrafikkentrafikkartrafikkane

Opphav

gjennom tysk, fransk, frå italiensk traffico ‘handel, ferdsel’;

Tyding og bruk

  1. ferdsel av køyretøy, syklistar og fotgjengarar på ein veg, ei gate, av tog på jernbanelinje, av båtar på sjøen, av fly i luftfart m.m.;
    Døme
    • politiet dirigerte trafikken;
    • det er størst trafikk fredagane;
    • livleg trafikk på fjorden
  2. det å sende eller frakte noko
  3. Døme
    • stor trafikk på telefonnettet;
    • livleg trafikk på torget
  4. forkasteleg framgangsmåte, verksemd
    Døme
    • lyssky trafikk