Nynorskordboka
sjølvskot, sjølvskott
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sjølvskot | sjølvskotet | sjølvskot | sjølvskota |
| eit sjølvskott | sjølvskottet | sjølvskott | sjølvskotta |
Tyding og bruk
(skot i) børse som er sett opp slik at skotet går av når noko(n) (til dømes eit dyr, ein tjuv) kjem borti ei snor som løyser ut avtrekkjaren
Døme
- det er forbode å nytte sjølvskot;
- leggje ut sjølvskot;
- bli drepen av sjølvskot