Nynorskordboka
sjølvdaud, sjølvdød
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sjølvdaud | sjølvdaudt | sjølvdaude | sjølvdaude |
| sjølvdød | sjølvdødt | sjølvdøde | sjølvdøde |
Opphav
norrønt sjalfdauðrTyding og bruk
om dyr: daud av sjukdom, ikkje drepen
Døme
- ei sjølvdaud høne