Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 73 oppslagsord

ytst

adjektiv

Opphav

norrønt ýztr; jamfør ytre (2

Tyding og bruk

  1. som er, ligg lengst ute (mot kant, rand, grense, overflate eller utvendig side og liknande), som ligg lengst borte (frå sentrum og liknande);
    som er nærmast havet
    Døme
    • ytste garden;
    • det var ytst på kanten;
    • ytste øyane;
    • ytste odden;
    • frå den ytste landsenden;
    • det var ytst på tunga mi – eg hadde nær sagt det;
    • ytste laget, skalet;
    • ytste fingertuppen – del av fingertuppen lengst ute
    • i religiøst mål:
      • det ytste mørkeret – stad lengst frå Gud der fullstendig mørker rår
    • som adverb: lengst ute (mot kant, rand, grense, overflate eller utvendig side o l)
      • ytst på kanten, stupet;
      • han sat ytst på benken;
      • ytst ute på neset;
      • ytst hadde han ein tjukk genser
  2. etter nytestamentleg gresk eskhatos ‘sist’
    Døme
    • den ytste tida – siste tida, tida før dommedag
    • om person:
  3. sterkast, størst mogleg, overmåte intens, særs djuptgåande;
    òg: prekær, på livet laus
    Døme
    • i den ytste einsemd;
    • i den ytste naud
  4. mest langtdriven;
    mest konsekvent, mest reindyrka
    Døme
    • til dei ytste konsekvensar;
    • i sine ytste former

Faste uttrykk

  • den ytste dagen
  • gjere sitt ytste
    gjere det ein kan;
    yte sitt beste
  • liggje på sitt ytste
    liggje for døden
  • til det ytste
    til grensa av det moglege;
    i aller høgste grad
    • spenninga er driven til det ytste;
    • utnytte noko til det ytste;
    • han er harmfull til det ytste
Artikkelside

ymje

ymja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt ymja

Tyding og bruk

  1. gje ein veik eller uklar lyd;
    lyde (frå langt borte)
  2. Døme
    • han sat og umde
    • òg: ymte
      • dei umde om så mangt
Artikkelside

venstre 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter fransk nemning på dei som i den franske nasjonalforsamlinga i 1789 sat til venstre for presidenten

Tyding og bruk

(namn på) politisk parti, gruppe, retning med eit liberalt (eller sosialistisk) idégrunnlag;
motsett høgre (2
Døme
  • røyste Venstre;
  • det danske Venstre
Artikkelside

vakttårn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

utkikstårn for vaktmann(skap)
Døme
  • skogbrannvakta sat i vakttårnet
Artikkelside

vagl, vagle 1

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

norrønt vagl m

Tyding og bruk

sitjestong for fjørfe
Døme
  • hønene sat og sov på vaglen
Artikkelside

trekloss

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kloss av tre (1, 2)
Døme
  • ungen sat og leikte med treklossar
Artikkelside

toeine

adverb

Tyding og bruk

to utan nærvær av tredjemann eller fleire personar
Døme
  • dei sat toeine;
  • vere toeine
Artikkelside

tiar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. talet, talteiknet 10
  2. noko(n) som har nummeret eller verdien ti (til dømes trikk, buss, konkurransedeltakar, del av blink, spelkort)
    Døme
    • tiaren gjekk nettopp;
    • skyte fem tiarar;
    • tiaren på laget spelte best;
    • han sat med ein tiar i spar;
    • ho vart tiar – kom på tiandeplass
  4. tippekupong med ti rette
    Døme
    • ha, få ein tiar
  5. i matematikk: (plass for) nest siste siffer i heilt tal eller føre desimalteikn
    Døme
    • hundrarar, tiarar og einarar
Artikkelside

terpe

terpa

verb

Opphav

samanheng med tære (2

Tyding og bruk

  1. streve med å lese eller lære;
    (med trøyttande oppattaking prøve å) undervise eller innprente noko
    Døme
    • terpe tysk;
    • terpe med førsteklassingar
  2. streve eller slepe med noko
  3. streve med å tyggje og svelgje tørr (og smaklaus) mat
    Døme
    • terpe noko i seg
  4. nyte smått og jamt
    Døme
    • dei sat (og) terpa og drakk utover kvelden
Artikkelside

styre 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt stýri

Tyding og bruk

  1. hjelpemiddel, særleg handtak, til å styre (2, 1) med
    Døme
    • plogstyre;
    • sykkelstyre;
    • sitje ved styret;
    • lyde styret – gå, svinge etter som ein svingar styret
  2. det å styre (II,1 og særleg 2);
    måte å styre (II,1 og særleg 2) på;
    Døme
    • hardstyre;
    • sjølvstyre;
    • vanstyre;
    • kongen sat med styret i landet i 20 år;
    • ha demokratisk styre
  3. nemnd, utval, komité, forsamling som styrer noko
    Døme
    • bystyre;
    • kommunestyre;
    • skulestyre;
    • styret for ein bank, eit lag;
    • sitje i styret
Artikkelside
Side 6 av 8