Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 41 oppslagsord

tekkeleg, tekkjeleg

adjektiv

Opphav

norrønt þekkiligr; av tekke (3 og tekkast

Tyding og bruk

  1. smålåten og høfleg;
    tiltalande i åtferd
    • ha eit tekkeleg vesen;
    • oppføre seg, sitje tekkeleg
  2. ikkje utfordrande eller dristig;
    (altfor) sømeleg
    • ei tekkeleg badedrakt
Artikkelside

sjølv 2

determinativ

Opphav

norrønt sjalfr

Tyding og bruk

  1. til eit substantiv eller pronomen for å merkje ut at det er nett den eller det som det er tale om: personleg, i eigen person;
    aleine (1), utan påverknad utanfrå
    Døme
    • han, ho sa det sjølv;
    • sjølve stod dei berre og såg på;
    • der kan du sjå sjølv;
    • vere tolmodet sjølv – vere det personifiserte tolmodet;
    • spørje seg sjølv;
    • tvile på seg sjølv;
    • gå til seg sjølv – gå til sin eigen heim, opphaldsstad og liknande;
    • det seier seg sjølv – det er innlysande, opplagt
    • i eigen person
      • kongen sjølv;
      • han sjølv gjorde det;
      • han sjølv – husbonden, (arbeids)herren;
      • sjølve presten;
      • sjølve fanden
    • på eiga hand, utan hjelp
      • byggje hus sjølv;
      • gjere alt sjølv
    • den rette, eigenlege
      • sjølve garden er bra, men husa er dårlege;
      • sjølve sentrum er ikkje så stort;
      • skjere seg inn på sjølve beinet
  2. adverb: til og med, jamvel
    Døme
    • sjølv ho vart redd;
    • alle, sjølv barna, var med;
    • sjølv for deg blir dette for mykje

Faste uttrykk

  • av seg sjølv
    utan hjelp, utan vanskar
    • falle, gå, kome av seg sjølv
  • for seg sjølv
    aleine
    • bu for seg sjølv
  • gå i seg sjølv
  • kome til seg sjølv
    få att medvitet, bli normal
  • noko for seg sjølv
    ulik alle andre
  • sjølv annan, tredje
    ein, to i tillegg til ein sjølv
  • vere seg sjølv nok
    ikkje bry seg om nokon annan
  • vere seg sjølv
    oppføre seg slik ein til vanleg gjer
Artikkelside

sivilisere

sivilisera

verb

Opphav

frå fransk av, latin civilis; sjå sivil (2

Tyding og bruk

oppsede til høgare kultur;
særleg i perfektum partisipp:
Døme
  • den siviliserte verda;
  • oppføre seg som eit sivilisert menneske
Artikkelside

folk

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt folk

Tyding og bruk

  1. gruppe menneske som høyrer saman i slekt, historie eller kultur;
    Døme
    • det norske folket;
    • folket vårt;
    • eit lite folk;
    • alle folk på jorda;
    • eit asiatisk folk;
    • folket i nord
  2. særleg i ubunden fleirtal: menneske (2)
    Døme
    • treffe folk;
    • folk på gata;
    • snakke med folk;
    • det var mange folk på toget;
    • leve av å hjelpe folk;
    • unge folk;
    • gamle folk;
    • det kjem folk;
    • her bur det folk;
    • det er folk i huset;
    • vere i lag med folk;
    • ute blant folk
  3. i bunden form eintal: borgarane i eit land, ein by eller ei bygd
    Døme
    • tene folket sitt;
    • folket i bygda;
    • ha lit til folket;
    • folket har talt
  4. gruppe alminnelege personar utan særskild makt eller rikdom;
    Døme
    • vanlege folk;
    • ei kvinne av folket;
    • nå ut til folket;
    • kome folket til gode;
    • ha folket i ryggen;
    • vere ein del av folket
  5. person i ein arbeidsstyrke;
    mannskap (1, dei tilsette, stab (3)
    Døme
    • leige folk;
    • folk og farkost;
    • rekruttere fleire folk
  6. gruppe menneske med sams tru, interesse, verksemd, særmerke eller liknande
    Døme
    • folk i næringslivet;
    • folk i filmbransjen
  7. dei fleste;
    Døme
    • folk er rare;
    • folk vil ha meir fritid;
    • kva skal folk tru?
  8. skikkeleg og sedeleg menneske
    Døme
    • gjere folk av nokon;
    • no må du oppføre deg som folk
  9. gift par

Faste uttrykk

  • folk flest
    folk i det heile;
    fleirtalet
    • noko som kjem folk flest til gode;
    • musikk for folk flest
  • folk og fe
    • folk og (hus)dyr
      • dyrke mat til folk og fe;
      • det vart kaldt for folk og fe
    • kvar og ein;
      einkvan
      • vere omtykt av både folk og fe
Artikkelside

dritsekk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ufin person som ein foraktar;
Døme
  • oppføre seg som ein arrogant dritsekk;
  • for ein dritsekk han er!
Artikkelside

båtvit, båtvett

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kunnskap om korleis ein skal oppføre seg i båt (1) for å unngå ulykker
Døme
  • vise båtvit på sjøen
Artikkelside

bølle 2

bølla

verb

Tyding og bruk

oppføre seg bøllete eller pøbelaktig
Døme
  • no må du slutte å bølle!
Artikkelside

bølle 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

etter namnet på staden Bøllemosen i Danmark, kor ein bande gutar frå København heldt til i fritida

Tyding og bruk

rå og brutal person;
Døme
  • vere ei bølle og ein bråkmakar;
  • oppføre seg som ei bølle
Artikkelside

byggjearbeid, byggearbeid

substantiv inkjekjønn

Opphav

av byggje (1

Tyding og bruk

arbeid med å oppføre eit bygg
Døme
  • alle dei store byggjearbeida gjer at kommunen har vanskeleg økonomi
Artikkelside

barnsleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • du er så barnsleg
    • brukt som adverb
      • oppføre seg barnsleg
  2. Døme
    • den barnslege gleda
Artikkelside
Side 4 av 5