Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

verje 2

verja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt verja

Tyding og bruk

halde fri, varne
Døme
  • verje landet;
  • verje hus og heim;
  • verje sine eigne interesser;
  • verje seg og sine;
  • moloen ver hamna mot havet
Artikkelside

verje 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt verja

Tyding og bruk

  1. i jus: person oppnemnd til å styre med sakene (særleg formuen) til ein umyndig person;
    Døme
    • møte i retten med verje;
    • fødde verjer – foreldra
  2. Døme
    • ha noko i si verje
  3. (forsvars)våpen
    Døme
    • finne seg ein kjepp til verje
Artikkelside

myndling

substantiv hankjønn

Opphav

av tysk Mündling, av gammalhøgtysk munt; samanheng med myndig

Tyding og bruk

umyndig person i høve til verja (1 si
Artikkelside

vær 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver av verja ‘breie over, dekkje’

Tyding og bruk

  1. sekk, pose, omslag til å forvare noko i, emballasje
    Døme
    • brevvær;
    • ha varene i eit vær
  2. pose, overdrag til vern;
Artikkelside

voren

adjektiv

Opphav

dels av norrønt (v)orðinn, perfektum partisipp av verða ‘verte’ og dels varinn ‘laga, stelt’, perfektum partisipp av verja ‘nytte, leggje ut’

Tyding og bruk

  1. som er så eller så laga, skikka, stelt
    Døme
    • korleis er denne sleden voren sidan han går så tungt?
    • eg er ikkje slik voren;
    • det var ille vore
  2. i samansetningar med adjektiv eller verb: med den eigenskapen som førsteleddet nemner, men ofte i mindre grad
    Døme
    • blåvoren;
    • kranglevoren;
    • rundvoren;
    • vinglevoren
  3. i samansetningar med substantiv: som liknar på, minner om det som førsteleddet nemner
    Døme
    • grautvoren;
    • trollvoren
Artikkelside

var 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver av verja ‘breie over, dekkje’; jamfør òg verje (2

Tyding og bruk

vernande overtrekk;
Døme
  • putevar
Artikkelside