Nynorskordboka
voren
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| voren | vore | vorne | vorne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| vornare | vornast | vornaste |
Tyding og bruk
- som er laga på ein viss måte eller har ein viss eigenskap;skikka, stelt
Døme
- korleis er denne sleden voren sidan han går så tungt?
- dei er ikkje slik vorne;
- det var ille vore
- brukt som etterledd i samansetningar med adjektiv eller verb: med den eigenskapen som førsteleddet nemner, men ofte i mindre grad
- i ord som
- blåvoren
- kranglevoren
- rundvoren
- vinglevoren
- brukt som etterledd i samansetningar med substantiv: som liknar på eller minner om det som førsteleddet nemner
- i ord som
- draumevoren
- grautvoren
- gutevoren
- trollvoren