selskap
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå lågtysk, av selle ‘kamerat’, opphavleg ‘samling av kameratar’; jamfør norrønt selskaprTyding og bruk
Døme
- eg såg han i selskap med ein framand mann;
- kan du halde meg med selskap ei stund?
- eg er redd tenåringen er komen i dårleg selskap;
- han fekk seg hund for selskaps skuld
- sosial samkome;
Døme
- skal du ha selskap på bursdagen din?
- vi er bedne i selskap neste helg
- som etterledd i ord som
- barneselskap
- cocktailselskap
- juleselskap
- samling av folk;gruppe av menneske
Døme
- selskapet sit til bords no
- som etterledd i ord som
- reiseselskap
- økonomisk verksemd
- som etterledd i ord som
- aksjeselskap
- dotterselskap
- IT-selskap
- samskipnad med eit visst føremål;
Døme
- eit vitskapleg selskap
- som etterledd i ord som
- misjonsselskap
- skogselskap
Faste uttrykk
- det gode selskapden fornemme og kultiverte delen av samfunnet;
ei leiande gruppe- etter skandalen vart ho kasta ut av det gode selskap