Artikkelside

Nynorskordboka

stand 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein stand	standen	standar	standane

Opphav

Tyding og bruk

det å stå (i ei viss stode)
Døme
- elgen fekk stand – elgen stogga for hunden
- - barometerstand
  - fruktstand
  - fråstand
  - motstand
  - påstand
  - vass-stand
orden, skipnad;
tilstand
Døme
- bilen er i køyrande stand;
- vere i dårleg, god stand;
- vere ute av stand til – ikkje makte
livsvilkår, stilling
Døme
- leve i ugift stand
- - frøkenstand
  - ungkarsstand
- sosial rang
  i hennar stand og stilling;
  gifte seg under sin stand

Faste uttrykk

halde stand
stå fast, greie påkjenninga
setje, gjere i stand
få i orden, reparere
stelle i stand
lage til
vere i stand til
greie, makte