Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

rumle

rumla

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

buldre (, ramle;

gje frå seg ein hol lyd

Døme

det rumlar i magen

overrumple

overrumpla

verb

Opphav

etter tysk, opphavleg ‘brått falle over ein med larm’; jamfør rumle

Tyding og bruk

kome brått og uforvarande på;

Døme

overrumple fienden;
spørsmålet overrumpla henne

brukt som adjektiv:
- ein overrumplande effekt

skrynje

skrynja

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med skrye (

Tyding og bruk

gje ein hol lyd;

rutle 1

rutla

verb

Opphav

kanskje samanheng med ryte (

Tyding og bruk

bråke (2, ståke, rumle
Døme
- rutle med stampar i eldhuset
- om lyd av (mindre) stein som losnar og trillar nedover:
  det rutlar i fjellet
sysle, stelle, drive på
Døme
- kva er det du rutlar med?
- han rutlar i skogen
rutte, kunne bruke
Døme
- ha seks millionar å rutle med