Avansert søk

Nynorskordboka 10 oppslagsord

substantiv hankjønn

norrønt manèr, gjennom fransk manière; frå latin manuarius ‘med handa’, av manus ‘hand’

måte (1, 1), vis (1
Døme
- feire jul på norsk maner
kunstnarleg framstillingsmåte, stil, særleg om stivna, tilgjord form
Døme
- bruken av rim vart noko av ein maner hos forfattaren
særleg i fleirtal: måte å te seg på
Døme
- ha gode manerar;
- lære seg fine manerar

verb

kløyvd infinitiv: -a

av mellomnorsk mana; frå lågtysk

påverke, oppmode, formane, eggje
Døme
- mane nokon til ettertanke
- brukt som adjektiv:
  ei manande tale
bruke makt på ved hjelp av magiske, kraftfylte formlar eller teikn;
påkalle, kalle (fram);
trylle (2)
Døme
- mane fram gode minne;
- mane bort vonde ånder

substantiv hokjønn

norrønt mǫn; opphavleg ‘hals, nakke’

lange, stride hår langs oversida av halsen på ein hest;

substantiv hankjønn

frå latin; jamfør moderere

måtehald
Døme
- regjeringa maner til moderasjon i lønsoppgjeret
avslag i (billett)pris;
rabatt (2
Døme
- ungdom under 25 år får moderasjon på flyreiser
- - studentmoderasjon