hals
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt halsTyding og bruk
- kroppsdel mellom hovudet og resten av kroppen
Døme
- strekkje hals for å sjå betre;
- leggje armane om halsen på nokon;
- kaste seg om halsen på nokon
Døme
- ha trong hals;
- fukte halsen;
- få noko i halsen;
- stå med gråten i halsen
- (del av) klesplagg som skal dekkje halsen
Døme
- skjorta er litt vid i halsen;
- genser med høg hals;
- ta på seg ein hals før ein går ut i kulda
- smalnande del fram mot stamnen på ein båt; jamfør båthals
Døme
- sitje framme i halsen
- (tau eller talje til å feste) fremste, nedste hjørnet på eit segl
Døme
- liggje for babords halsar
Faste uttrykk
- av full halsmed så mykje stemme ein har;
så høgt ein kan- syngje av full hals
- få/ha opp i halsenvere lei av;
ha fått nok av noko eller nokon- eg har fått dei langt opp i halsen
- gje hals
- om hund: gøy
- kaste opp
- hals over hovudsnøgt og utan førebuing;
hovudstups - kross på halsen!æresord!
- med krum halsmed stor kraft og sterk vilje
- vi gjekk laus på problemet med krum hals
- over hals og hovudsnøgt og utan førebuing;
hovudstups - på sin halsmed liv og sjel
- dei er fotballfans på sin hals
- setje latteren i halsenbrått synast at noko ikkje er morosamt lenger
- vri halsen om pågjere det av med nokon;
drepe- viss du ikkje teier no, vrir eg halsen om på deg!